Ekonofizyka

Opiekun specjalności: dr T. Gubiec

Od ponad dwudziestu lat metody fizyki są stosowane do analizy zjawisk i procesów ekonomicznych, a od ponad dekady tego typu aktywność ma charakter instytucjonalny i nosi nazwę Ekonofizyki. Termin ten wszedł do oficjalnego obiegu w połowie lat dziewięćdziesiątych kiedy czasopismo Physica A otworzyło na swoich łamach nowy dział pod tą właśnie nazwą. Obecnie Ekonofizyka znajduje się w Physics and Astronomy Classification Scheme (PACS) w sekcji Interdisciplinary Physics.

Ekonofizyka jest młodą dziedziną nauki charakteryzującą się stosowaniem teorii, modeli, a przede wszystkim podejścia wypracowanego w ramach fizyki, a zwłaszcza fizyki statystycznej i fizyki materii skondensowanej, do opisu zjawisk ekonomicznych zarówno w mikro- jak i makroskali. Za początek Ekonofizyki uważa się pojawienie 1991 roku publikacji Lévy walks and enhanced diffusion in Milan Stock-Exchange autorstwa Rosario N. Mantegny. Jednakże zainteresowanie problematyką ekonomiczną wśród fizyków jest zagadnieniem dobrze ugruntowanym w historii. Daniel Bernoulli, Mikołaj Kopernik czy Jan Tinbergen, który zdobył pierwszą w historii nagrodę nobla z ekonomii, to tylko kilka znamienitych przykładów.

Od kilkunastu lat obserwuje się wyraźnie wzrastające zaangażowanie fizyków w badania nad zjawiskami ekonomicznymi i socjologicznymi, przejawiające się w lawinowo narastającej liczbie publikacji. Celem specjalności Ekonofizyka jest stworzenie studentom fizyki możliwości studiowania metod, modeli i teorii opracowanych w ramach fizyki, ale wykorzystywanych do analizy zjawisk i procesów ekonomicznych oraz socjologicznych. Pragniemy podkreślić, że studenci studiujący na specjalności Ekonofizyka otrzymują z jednej strony wiedzę umożliwiającą prowadzenie badań naukowych, z drugiej zaś strony wyposażani są w umiejetność jej stosowania w codziennej praktyce zawodowej.